eindelijk iets nuttigs.

De volgende ochtend krijgen we te horen dat de echte baas terugkomt in een paar dagen en dat we nog verschillende dingen doen die hij nooit zou doen. Ik hoor dat hij een bazig en arrogant mens is en dat hij tegen personeel en vrijwilligers niet echt respect toont, niet vraagt of je iets wilt doen maar het zegt en verwacht dat je alles dropt en daarmee aan de slag gaat. Hmm dat word leuk….

Laat het werk maar beginnen, het voelt eigenlijk echt goed om weer eens iets te doen voor een ander ipv alleen te doen wat ik wil. de volgende week werken we meer dan de vereiste 5 uur op een dag maar het voelde niet als werken. Meer als het onderhouden van iedereen. Je kookt voor ze, en als iemand anders had gekookt deed jij de afwas.

Na een paar dagen gingen 3 van de 7 weg, het werd wat rustiger maar nog steeds erg gezellig! Een paar dagen later gingen nog 2 andere weg en bleven we met z’n 2en over, Ik en Dylan. Deze dagen kwam ook de baas terug en veranderde de sfeer. Eerst leek hij heel aardig en vriendelijk.

De volgende morgen kwam ik erachter dat hij toch niet zo vriendelijk was. Alles moest op zijn manier, en als hij iets gedaan wou hebben legde hij het uit alsof ik een kind van 3 was. Vreselijk! Maar het was nog steeds gezellig met de andere!