kings canyon
Door: anne
Blijf op de hoogte en volg anne
11 Februari 2017 | Australië, Coober Pedy
Na weer een slechte nacht van een paar uurtjes, opgestaan ontbeten en de tent ingeklapt. Vandaag gaan we naar kings canyon. Toen we daar aankwamen hadden ze 4 routes.2,5 km, 4,8km, 6km en 22 kilometer.
We kozen de route van 6 km en op het bord stond vermeld dat het in het begin een stijle klim was. Omdat ik gister zo een hoofdpijn had na het wandelen heb ik her rustig aan gedaan en hebben we ongeveer een kwartier stijle trappen gemaakt uit steen opgelopen. Ik weet niet hoe hoog het was maar het uitzicht eenmaal boven en op adem was prachtig. Hierna hebben we nog heerlijk gewandeld en af en toe geklommen voor ongeveer 2 uur. Wouw wat was het prachtig.
En het mooie is dat hierboven gewoon geen vliegen zijn!!
Deze wandeling bracht veel meer voldoeding en plezier met zich mee dan de wandeling rond de uluru. Dani heeft hoogtevrees maar heeft wel alle trappen opgelopen en bruggetjes opgelopen.
Er waren 2 Franse meiden achter ons, bij het eerste uitzicht keek ze nog en vroeg aan ons of dit het uitkijkpunt was. Geen idee, geniet lekker van elk uitzicht hier ;p Toen we bij het echte uitkijkpunt kwamen ging ze tegen een steen zitten omdat het uitzicht toch hetzelfde was als die daarvoor. Gelukkig liep de andere wel rond en keek wel overal.
Wat je komt helemaal hiernaartoe en gaat op een steen zitten omdat het uitzicht toch hetzelfde is? Nouja in ieder geval maakt hun dezelfde ronde als ons en liepen hun voor ons. Hun liepen dus 3 keer verkeerd en zagen de pijltjes niet dus liepen ze ons maar achterna.
Nadat we de wandeling hebben afgerond zijn we naar de restarea gegaan om te lunchen. In de auto heb ik alleen water gedronken en geslapen zo bleef de ergste hoofdpijn weg. Op naar coober pedy.
Om 4.15 hadden we al 45 graden. Dit veranderde later in 46 graden. Dus hebben we maar ijs gehaald bij het tankstation. Terwijl ik afrekende waarschuwde de beste man dat als je drinkt je neus openstaat en dat je geen vliegen moet inslikken… thanks!
Om ons onderweg te vermaken zwaaien we naar iedere auto en maken we een toeter gebaar iedere vrachtwagen. Beetje jammer dat ze niet reageren. Maar de auto’s zwaaien terug!
Ongeveer 30 km voor Coober pedy staat een auto langs de kant stil, een meisje zwaait en we stoppen. Het is een aboriginals family, ze vragen om water voor de auto. Deze is oververhit. Als we ze 3 liter water gegeven hebben de motor het weer doet komen ze aan met een jerrycan van zeker 20 liter. Sorry zoveel hebben we niet. Ze zeiden nog 3 keer dankjewel.
Het meisje dat ons aanhield was denk ik een jaar of 10. Ze gooide het water over haar hoofd om af te koelen. Wat ik wel snap met 46 graden op de snelweg in de woestijn. En we hebben per ongeluk onze tank open gelaten en dat vond ze wel grappig.
Aangekomen op de campsite in coober pedy, hebben we ons aangemeld bij de eigenaren en konden we voor 2,50 pp daar blijven slapen. Wifi, douche, wc, oplaadpunten voor telefoon/laptop en zoveel water als je maar wou. Geweldig wat deze mensen doen. De man vertelde dat dit water het zuiverste kraanwater is wat je kunt krijgen in australie. Het komt een uit een bron en het word nog een keer door de filter gehaald. De man is erg aardig praat met ons deelt verhalen over het crimineel verleden van coober pedy en geeft ons tips om dingen te doen hier.
We zouden die avond naar een bar gaan in coober pedy maar die was al gesloten voor we daar waren. Het was leuk om er savonds even rond te lopen. Straten verlaten, een drive in bioscoop waar we even gekeken hebben en we hebben gelijk even gekeken hoelaat het kangaroo voeren is morgen.
Om 1 uur snacht was het nog steeds 40 graden. Dus toch maar een poging gedaan om te gaan slapen. Welterusten!
We kozen de route van 6 km en op het bord stond vermeld dat het in het begin een stijle klim was. Omdat ik gister zo een hoofdpijn had na het wandelen heb ik her rustig aan gedaan en hebben we ongeveer een kwartier stijle trappen gemaakt uit steen opgelopen. Ik weet niet hoe hoog het was maar het uitzicht eenmaal boven en op adem was prachtig. Hierna hebben we nog heerlijk gewandeld en af en toe geklommen voor ongeveer 2 uur. Wouw wat was het prachtig.
En het mooie is dat hierboven gewoon geen vliegen zijn!!
Deze wandeling bracht veel meer voldoeding en plezier met zich mee dan de wandeling rond de uluru. Dani heeft hoogtevrees maar heeft wel alle trappen opgelopen en bruggetjes opgelopen.
Er waren 2 Franse meiden achter ons, bij het eerste uitzicht keek ze nog en vroeg aan ons of dit het uitkijkpunt was. Geen idee, geniet lekker van elk uitzicht hier ;p Toen we bij het echte uitkijkpunt kwamen ging ze tegen een steen zitten omdat het uitzicht toch hetzelfde was als die daarvoor. Gelukkig liep de andere wel rond en keek wel overal.
Wat je komt helemaal hiernaartoe en gaat op een steen zitten omdat het uitzicht toch hetzelfde is? Nouja in ieder geval maakt hun dezelfde ronde als ons en liepen hun voor ons. Hun liepen dus 3 keer verkeerd en zagen de pijltjes niet dus liepen ze ons maar achterna.
Nadat we de wandeling hebben afgerond zijn we naar de restarea gegaan om te lunchen. In de auto heb ik alleen water gedronken en geslapen zo bleef de ergste hoofdpijn weg. Op naar coober pedy.
Om 4.15 hadden we al 45 graden. Dit veranderde later in 46 graden. Dus hebben we maar ijs gehaald bij het tankstation. Terwijl ik afrekende waarschuwde de beste man dat als je drinkt je neus openstaat en dat je geen vliegen moet inslikken… thanks!
Om ons onderweg te vermaken zwaaien we naar iedere auto en maken we een toeter gebaar iedere vrachtwagen. Beetje jammer dat ze niet reageren. Maar de auto’s zwaaien terug!
Ongeveer 30 km voor Coober pedy staat een auto langs de kant stil, een meisje zwaait en we stoppen. Het is een aboriginals family, ze vragen om water voor de auto. Deze is oververhit. Als we ze 3 liter water gegeven hebben de motor het weer doet komen ze aan met een jerrycan van zeker 20 liter. Sorry zoveel hebben we niet. Ze zeiden nog 3 keer dankjewel.
Het meisje dat ons aanhield was denk ik een jaar of 10. Ze gooide het water over haar hoofd om af te koelen. Wat ik wel snap met 46 graden op de snelweg in de woestijn. En we hebben per ongeluk onze tank open gelaten en dat vond ze wel grappig.
Aangekomen op de campsite in coober pedy, hebben we ons aangemeld bij de eigenaren en konden we voor 2,50 pp daar blijven slapen. Wifi, douche, wc, oplaadpunten voor telefoon/laptop en zoveel water als je maar wou. Geweldig wat deze mensen doen. De man vertelde dat dit water het zuiverste kraanwater is wat je kunt krijgen in australie. Het komt een uit een bron en het word nog een keer door de filter gehaald. De man is erg aardig praat met ons deelt verhalen over het crimineel verleden van coober pedy en geeft ons tips om dingen te doen hier.
We zouden die avond naar een bar gaan in coober pedy maar die was al gesloten voor we daar waren. Het was leuk om er savonds even rond te lopen. Straten verlaten, een drive in bioscoop waar we even gekeken hebben en we hebben gelijk even gekeken hoelaat het kangaroo voeren is morgen.
Om 1 uur snacht was het nog steeds 40 graden. Dus toch maar een poging gedaan om te gaan slapen. Welterusten!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
