busselton en omgeving

We zijn alle strandjes opnieuw afgereden en er was nog steeds erg veel wind buiten. Daarom besloten we eerst naar de Ngilgi cave te gaan. Wat een gave grot, Ze hebben een pad aangelegd maar je moet nog steeds bukken en stenen ontwijken. Het is een druipgrot en er groeien kristallen.

Halverwege de route ben je helemaal bezweet omdat de luchtvochtigheid 95 procent is. Maar het was de moeite waard. Bijna aan het eind staat er een mannetje Rory die alles uitlegt over de stenen en hoe lang het duurt om alles te laten groeien.

Toen we uit de grot kwamen hebben we een mooi plekje op het strand gezocht om te gaan eten. Eerst zijn we naar een bakkerij gegaan. Het was een Duits echtpaar met Duitse recepten. Hier hebben we een broodje gehaald. Terwijl ik aan het eten was en aan het kletsen en aan het genieten van het uitzicht voel ik iets tegen mijn been lopen en spring van mijn plaats. Ik gilde nog net niet en zag een staart in de bosjes verdwijnen. Iedereen moest hard lachen toen ze zagen dat het een goanna ( bobtail) was. Hierna kwam de bobtail nog een paar keer terug. Hij rook mijn bananenschil en kwam hierop af.

Na een klein stukje banaan kwam hij op ons picknick kleed en begon te eten van de restjeskaas op de snij plank en liep richting de bak van de Guacamole. Deze begon hij ook op te likken en duwde de bak aan de kant om meer Guacamole te eten. Hierna liep hij rustig weg, terug de bosjes in.

We hebben lilly opgehaald bij de moeder van Chris en zijn gaan eten bij Rowena, die de lekkerste, ik lieg niet, merengue had gemaakt. Vers fruit on top!

Hierna heb ik nog wat tv gekeken en ben ik naar bed gegaan, de hele dag buiten in de zon zitten kost aardig wat energie merk ik.