Indonesie ik zal je missen!
Door: anne
Blijf op de hoogte en volg anne
16 Januari 2017 | Indonesië, Kuta
Ik kan hier ook geen top 3 of iets van maken omdat dit land zo divers is. Het is een land van oprecht vriendelijke mensen die je oprecht willen helpen. Al is het met het helpen van je tas schouwen, de weg wijzen als spreken ze geen woord Engels en snappen ze jou voor geen meter. In hostels en homestays waar ze transport regelen waar ze het heerlijkste eten voor je maken. Ook als je niet van pittig eten houd:). Voor die paar centen die wij betalen om hier te verblijven doen ze vrijwel alles.
Waar mensen geen privacy kennen en regelmatig in je persoonlijke zone komen en het zelf geeneens door hebben. Waar ze gewoon vragen of ze met je op de foto mogen want de blanken zijn zo mooi. Waar ze om de 3 meter vragen of je transport nodig hebt en waar je 100.000 keer met een glimlach nee op blijft zeggen. En dat ze dan vervolgens zeggen dat het met je “boyfriend” te maken heeft. Dit kun je overigens wel mooi als smoes gebruiken :)
Het is een land waar overal motorbike’s rijden, en kriskras door elkaar heen rijden. Waar het lijkt of ze geen verkeersregels kennen behalve links rijden zelfs een stoplicht negeren ze!. Maar waar auto’s en motors toch 100 paar ogen hebben en elkaar maar rakelings voorbij racen. Waar je met een motor sneller van a naar b bent dan met een auto of taxi. Waar de motors geen benzine krijgen van een tankstation maar naar een stalletje aan de weg gaan om benzine uit een gebruikte cola fles te kopen.
Indonesië is een land van diversiteit niet alleen omdat ze een verschillende cultuur hebben op elk eiland. Ze hebben Bahasa ( algemene taal) en ze hebben op elk eiland een eigen taal. De mensen op elk eiland zien er anders uit. Ze hebben op elk eiland een eigen religie. De contrasten waar toeristen verblijven en waar vrijwel alleen lokale mensen wonen zijn duidelijk zichtbaar in elk eiland. Hierdoor was het zo leuk om de verschillende eilanden te zien.
In Java rook het op straat altijd naar eetkarretjes, brandend afval, uitlaatgassen. Zag je allemaal eetkarretjes in alle kleuren, waren de stoepen en straten kapot en kwam je overal wel een tuktuk, taxi of een motorbike tegen. Hier waren alle warungs ( restaurantjes) nog authentiek en bedoeld voor de lokale bevolking i.p.v. toeristen. Wat reizen betreft hier ging dat het makkelijkste overal waren trein en bus verbindingen voor een goede prijs. Omdat het merendeel moslim is werd je hier met respect behandeld als je je schouders en knieën bedekt had, maar vaak genoeg werd je ook aangekeken of nagefloten omdat je als vrouw alleen over straat liep. Vaak werd je op straat aangesproken om een foto te maken en werd je geïnterviewd door studenten om hun Engels te oefenen. Mijn toppunt van java: Karimunjawa omdat het zo anders was dan de rest van java en de sfeer zo relaxt was op een kleine eilandje. Wat zo anders was als de grotere steden in het binnenland.
Op Lombok is een hele relaxte sfeer, ook moslim maar meer gewent aan het toerisme. Ik ben in niet zoveel plaatsen geweest hier. Maar wat blijft is dat overal de sfeer heel relaxt, niks moet. Ook hier doen de mensen in de homestay en de hostels weer van alles voor je. Voor die 8 euro die je per nacht betaalt krijg je zoveel terug van deze mensen. Daar kan Nederland nog wat van leren. Je kunt hier het strand horen ruiken, en voelen. Ook hier zijn de straten slecht onderhouden en de huizen zien er vies uit. Maar dat is allemaal niet belangrijk voor deze mensen. Mijn toppunt van lombok: Tetebatu omdat het zo authentiek was, de weg was onbegaanbaar voor auto’s dus er reden alleen motors. De kinderen speelde nog op de zandweg ( de hoofdstraat in het dorp) en als je 3 minuten liep was je in de rijstvelden met een prachtig uitzicht op de vulkaan. De host van de homestay leidde ons gratis rond.
Gili air als onderdeel van lombok is een klein toeristen paradijsje. Op het strand wat overigens prachtig is zie je alleen toeristen informatie, restaurantjes, hotels. Het ruikt er naar eten, strand, zee, benzine van alle boten. Maar het beeld maakt alles weer goed, perfect blauwe lucht, perfect wit strand en perfect helderblauwe zee.
Flores waar alles nog buiten de stad nog zo puur en groen is. Wat een heerlijk eiland, alhoewel ik er niet veel van gezien heb door tijdgebrek wil ik hier zeker nog een keer naar terug. Na een hoop duiken daar kan ik ook zeggen dat de onderwaterwereld er betoverend uitziet. De straten in de stad zijn vies en stoffig en je kunt er nog geen minuut lopen of je zit al onder viezigheid. De vele westerse tentjes trekken me niet zo. Er zijn een paar lekkere warung waar je goed kunt eten. Toch moet ik zeggen dat het broodje mozzarella met tomaat en verse basilicum erg lekker was. Mijn toppunt van flores: Duiken bij de komodo eilanden. Omdat dit gewoon een super ervaring was en er een nieuwe onderwaterwereld voor me open is gegaan. Ik heb me grenzen verlegd voel me comfortabel in het water.
Over bali ben ik een beetje verdeeld. Het noorden van bali is prachtig, veel natuur, vriendelijke niet opdringerige mensen. Maar het zuiden van bali daarentegen is verschrikkelijk. Overal op straat word aan je geplukt en om de 3 meter wordt gevraagd of je transport of taxi nodig hebt. Dan word er om de 3 meter yes buy something tegen je gezegd. Met allemaal dezelfde troep in hun kleine winkeltjes waar ze allemaal over je voeten lopen als je maar naar 1 ding kijkt. In het noorden zijn ze allemaal wat relaxter en vriendelijker. Ook betaal je in het zuiden de hoofdprijs voor alles. Toppunt van bali: Amed & Nusa lembongan omdat amed gewoon heel relaxt was leuke homestay je werd behandeld als familie. Nusa Lembongan was gewoon geweldig vanwege de gave duikplekken en voor de muur van koraal! Het motor ongeluk waar we dezelfde avond nog om konden lachen en het heerlijke guesthouse met zwembad. En natuurlijk de het heerlijke broodje kroket met mosterd!
Bijna vergeten: de kinderen hier zijn zoo knap, bijna om mee naar huis te nemen! Ze kijken je met hun grote bruine ogen aan en vergeten even waar ze zijn. So cute!
Mijn reis hier zit er weer op en ik kom zeker terug voor bepaalde dingen. Die ik nog niet heb kunnen doen. Dit land is zo groot en er is zoveel te zien, onvoorstelbaar! Wat een geweldig land om te starten met mijn reis. Ik kan oprecht zeggen dat dit de beste beslissing ooit is en ik geen moment spijt heb hiervan!
sorry voor de lange post haha
-
17 Januari 2017 - 16:45
W.van Der Heijden:
Anne,
Ik schrijf ook namens oma en vinden het gewoon fantastisch wat je doet.
Nu ga je naar Australie geniet er van en wees voorzichtig.. Veel liefs en geluk wensen van
ons beide.
Oma en Opa.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley