Abel tasman national park.

We zijn optijd naar abeltasman gereden en hebben wat informatie gevraagd bij de I-site. Hier konden we een watertaxi boeken, die bracht ons dan naar de eerste of 2de hut op de route en dan kon je teruglopen. Dat was dan 60 per persoon. Wij gaan wel lopen!

Het is maar 13 km heen en 13 km terug komt wel goed! We zijn naar de parkeerplaats gereden en zijn gaan lopen. Wat een prachtige wandeling in het bos. Lijkt wel of je door de jungle loopt. Maar als je dan goed kijkt door de bomen zie je de zee. Bijna bij de eerste hut voel ik mijn enkel pijn doen, blaren.. dan maar op blote voeten het laatste stuk. Bij de hut een nieuwe pleister erop geplakt en we zijn op het prachtige strand met helderblauwe zee gaan liggen. Omringt door de bergen heerlijk!

We zijn terug gelopen en hier kwamen we een Engels koppel tegen. We hebben de laatste 5 kilometer met hun gelopen. De vrouw kwam uit Ierland, precies uit het plaatsje/dorpje waar Dani een paar jaar geleden verbleef. Hoe toevallig? Hele aardige mensen.

We waren best moe na bijna 30 kilometer gelopen te hebben en er was een pizzeria naast de parkeerplaats. We besloten het maar te doen en daarna weer terug te rijden naar Nelson. Hopend op een betere en rustige nacht.

Ondertussen had ik contact gezocht met jens( oude schoolvriend) of hij nog op het Noordereiland was en we misschien konden meeten. Hij vertelde dat hij over een paar dagen de ferry nam van noord naar zuid. En heel toevallig gingen wij een dag later van zuid naar noord. We besluiten de dag voor wij vertrekken en hij aan komt te meeten in picton.